Plastyka powiek górnych

Każdy zabieg chirurgii plastycznej poprzedzony musi być wizytą konsultacyjną. W jej trakcie lekarz zapoznaje pacjentki z przebiegiem plastyki powiek oraz ordynuje wykonanie niezbędnych badań diagnostycznych. W jej trakcie lekarz omawia także z pacjentem spodziewany efekt estetyczny oraz określa możliwość jego uzyskania. Badania pozwalają także precyzyjnie ustalić przyczynę zmian wokół oczu. Obrzęk powiek może być wynikiem chorób wątroby, nerek lub tarczycy. Korekta powiek górnych wykonywana jest z zastosowaniem znieczulenia miejscowego i sprowadza się do wycięcia nadmiaru skóry i mięśnia okrężnego oka. Czasem konieczne jest wycięcie wygórowań tłuszczu okołogałkowego. Rana jest zszywana bardzo cienką nicią. Nacięcia wykonywane są w naturalnych załamaniach powieki, dzięki czemu umiejscowione w tym obszarze blizny pooperacyjne są niemal zupełnie niewidoczne.

Operacja powiek przeprowadzana jest w znieczuleniu miejscowym dostarczanym w postaci iniekcji oraz dodatkowo kropel do oczu. Podczas jej trwania pacjent znajduje się w pozycji leżącej. Zabieg zazwyczaj nie trwa dłużej niż półtorej godziny. Plastyka oka w zasadzie nie pozostawia widocznych blizn. Nie wymaga także hospitalizacji. Zdarza się jednak, że na życzenie pacjenta zabieg wykonywany jest w znieczuleniu dożylnym.

Szwy są usuwane po kilku dniach, podczas wizyty kontrolnej. Wprawdzie możliwy jest powrót do codziennych zajęć jeszcze w dniu wykonania zabiegu, niemniej jednak wskazane jest przez kilka tygodni unikanie wysiłku fizycznego, gwałtownych ruchów oraz zajęć mogących narazić okolicę operowaną na uraz. Po zabiegu u niektórych pacjentów może wystąpić zasinienie oraz obrzęk powiek, które może spowodować absencję w pracy. Przez mniej więcej tydzień po zabiegu zalecane jest spanie w pozycji na wznak. Do momentu zdjęcia szwów nie należy również wytężać wzroku ani stosować makijażu czy soczewek kontaktowych. Przez około 2 tygodnie zalecane jest chronienie powiek przed działaniem promieni słonecznych poprzez zakładanie ciemnych okularów przy każdym wyjściu z domu. W pierwszym tygodniu po operacji nie należy spożywać alkoholu oraz palić papierosów – ma to wpływ na czas gojenia się ran. Warto również zrezygnować na pewien czas z intensywnych ćwiczeń.

W tym okresie nie można także opalać się, korzystać sauny i solarium. W celu zminimalizowania obrzęku, bólu oraz przyspieszenia procesu gojenia w pierwszych dniach po operacji można przykładać na powieki chłodne okłady.

Zamiast opatrunku, po zabiegu na szwy zakładany jest niewielki plaster, który jednak może utrudniać widzenie. Po ustąpieniu znieczulenia pacjenci odczuwają często odrętwienie powiek, naciągnięcie skóry oraz szczypanie. Zdarza się również, choć bardzo rzadko, iż po zabiegu występuje zamazane lub podwójne widzenie. Przez kilka dni utrzymuje się również zasinienie i obrzęk. Po zdjęciu szwów konieczne jest codzienne przemywanie oczu oraz stosowanie specjalnych kropli. Bywa również, że przebieg gojenia ran pooperacyjnych przebiega inaczej dla każdej z powiek.

Rezultaty operacji widoczne są po ustąpieniu opuchlizny, w ciągu około miesiąca po jej wykonaniu. Plastyka powiek górnych sprawia, że twarz wygląda młodziej i pogodniej, a spojrzenie jest bardziej wyraziste. Efekt zabiegu korekty opadających powiek utrzymuje się przez 10-20 lat, zależnie od predyspozycji konkretnego pacjenta. Zabieg można wykonać maksymalnie dwa razy w życiu.

Każdy zabieg niesie ze sobą ryzyko potencjalnych powikłań, pamiętać należy jednak, że odpowiednie przygotowanie do niego oraz przestrzeganie zaleceń przed- i pooperacyjnych ma znaczny wpływ na zapobieganie im. Co więcej, nowoczesne technologie chirurgiczne oraz preparaty medyczne również ograniczają ich ryzyko. W przypadku plastyki powiek górnych zdarza się, że występuje nadwrażliwość na światło, nadmierne łzawienie lub przeciwnie, suchość oka, a także reakcja alergiczna na znieczulenie lub infekcja rany pooperacyjnej.

Do jeszcze rzadziej występujących powikłań należy zaburzenie zamykania powiek oraz wywinięcie powieki. Zazwyczaj ustępują one po 4 tygodniach, jeśli to jednak nie następuje, konieczne jest wykonanie zabiegu korygującego.